Medytacja- jak zacząć?

Medytacja- moim skromnym zdaniem to stan dobry ,,na wszystko". No właśnie, stan? Dla wielu osób medytacja to czynność- siedzenie i koncentracja na oddechu. Oczywiście! Także można tak to określić, aczkolwiek na późniejszej drodze rozwoju duchowego, musimy nauczyć się żyć medytując. Bo medytacja to nic innego jak stan- stan bycia tu i teraz, pełnej koncentracji na chwili obecnej, bez wybiegania myślami w tył czy przód naszego życia. Dla wielu z Was może to brzmieć jak jakiś koszmar, przecież marzenia czy wspomnienia to część naszego życia! Warto jednak zastanowić się, co jest naszym życiem, a co jedynie jego iluzją? To co było, to nie wróci więcej ;) A to co będzie, to dopiero będzie. Ludzie 90% swojej energii życiowej koncentrują na sprawach wcześniejszych lub późniejszych. W ten sposób nie potrafią cieszyć się chwilą aktualną, a w końcu nie istnieje chwila na świecie która się powtórzy... dlaczego więc nie umiemy tych chwil doceniać?
Nauka umiłowania chwili obecnej, to bardzo ważny krok w życiu duchowym. Poszerza to naszą koncentracje, wyjaskrawia zmysły, zwiększa kreatywność i umiejętność radzenia sobie z różnymi problemami. Dzięki umiejętności bycia tu i teraz przestajemy żywić urazę do ludzi za to co zrobili, nie boimy się przyszłości bo ona dla nas nie jest niczym bardzo istotnym. Dzięki temu zwiększamy swój wewnętrzny potencjał, i uczymy się żyć pełnią życia.

Dlatego uwolnienie się z chaotycznych myśli, wypominania przeszłości i planowania przyszłości to swoista wolność. Mimo że wielu z Was, może wydawać się że to koszmar. Dajcie jednak medytacji szanse, bo jest to czynność  i stan który was wyzwoli, i krok po kroku pokaże lepsze strony świata. Dlatego na prawdę nauka tego nie jest procesem który nagle sprawi że zapomnicie o wszystkich zbędnych myślach. Jest to nauka stopniowa, powoli wprowadzająca was w lepsze doświadczanie życia. Nauka medytacji może iść dość opornie, ale uwierzcie mi że nawet jeśli wydaje wam się że ,,nic sie nie zmienia" i nie robicie kroków w przód, to tak na prawdę duchowo niezwykle was to dowartościowuje.

Medytacja podobnie jak każda inna sztuka, wymaga nieco czasu i ,,energii". Jest to jednak swoisty stan, który odpłaci Wam dziesięciokrotnie większą energią w zamian. Dlatego nie bójcie się jej poświęcić, z drugiej strony jednak pamiętajcie by nie przesadzać z zaangażowaniem. Może to spowodować swoiste ,,wypalenie się" . To tak samo jak ze sportem, gdy zaczniemy od zbyt wielu treningów nasz organizm może czuć się przeciążony. Ale zbyt małe ilości treningów może powodować zbyt mały rozwój lub wręcz stagnacje. Dlatego nauka medytacji musi być wyśrodkowana, odpowiednia dla każdego człowieka. Posłuchajcie swojego organizmu, a na pewno zrozumiecie co jest dla was najlepsze (nie swojego Ego, które może wam mówić by ćwiczyć jeszcze więcej by być lepszym, lub może kazać wam rzucić to wszystko w cholerę bo to nic nie daje).

No dobra, więc jak zacząć? Poświęćcie medytacji 20 minut dziennie, przez pierwsze dwa-trzy tygodnie. Na początku samo zrelaksowanie się i ucieknięcie od rozmyślania nad swoim życiem może potrwać nawet 15 minut. Dlatego, traktujcie te 15 minut jak rozgrzewkę, zaś pozostałe 5 minut na dokładną medytacje.  Początek może być trudny, ale nie zniechęcajcie się. Kiedyś zapytałam się swoich opiekunów, co mam robić by lepiej się rozwijać? - Rób to co robisz, ale rób to dobrze- Nie zawsze bowiem musimy zarzynać się by osiągnąć wielkie efekty w krótkim czasie. Byłoby to dla nas bardzo niezdrowe, i mogłoby wywołać swoisty efekt jojo. Pamiętajcie więc o SYSTEMATYCZNOŚCI i DYSCYPLINIE. Brzmi to może niezbyt przyjemnie, ale to kształtuje nasz charakter. Tylko systematyczne procesy dają największe skutki. Traktujcie medytacje jako chwilę tylko dla siebie, swoisty prysznic dla swojego umysłu i pielęgnacje własnej osoby. Cieszcie się tą chwilą, ale pamiętajcie by robić to codziennie. To tak jak mycie zębów.
Jeśli jednak zdarzy wam się ominąć medytacje, nie zniechęcajcie się. Nie spowoduje to bowiem, że coś się załamię i całe efekty znikną. Kolejnego jednak dnia pamiętajcie o medytacji, i starajcie się by dni ,,wolnego" było jak najmniej. Bowiem dni bez medytacji nie są dniami ,,wolnymi", są właśnie dniami które przeżywamy w sposób mniej świadomy, a więc są brudne i niewolące.

No dobrze omówiliśmy już częstotliwość medytacji, ale co w zasadzie w trakcie niej robić, jak usunąć myśli i być tu i teraz? Nie da się do końca usunąć myśli ,a sam proces medytacji nie polega na bezmyślności. Chce byście raz na zawsze to zrozumieli, bo takie podejście rodzi dużo frustracji. Medytacja to nauka skupiania się na chwili obecnej, nie oznacza to jednak że nie możemy o niczym myśleć. ,,Myślę więc jestem" - Są to bardzo mądre słowa, nasze myśli bowiem są częścią naszego ciała mentalnego- a więc częścią naszej istoty. Nie możemy się ich pozbyć, bo bez nich byśmy nie żyli. Chodzi jednak o to by nauczyć się je w pewien sposób kontrolować, tak żeby nie zabrudzać naszego umysłu zbyt częstym wybieganiem w przód czy w tył. Zastanówcie się bowiem czy kiedykolwiek wypominanie przeszłości przyniosło wam coś fizycznie dobrego? Czy jeśli wspominaliście krzywdę innych ludzi, czuliście się lepiej? Czy relacje z tymi osobami się poprawiały? Same wspominanie przeszłości nie ma sensu, można uczyć się na błędach ale to też nieco błędna teza bo sam proces nauki jest tu i teraz. Np. tu i teraz decydujemy, że musimy być milsi dla innych bo nie ma sensu innych ranić. Gdyż w przeszłości nie przyniosło to nic dobrego.
Jeśli chodzi zaś o przyszłość, czy myślenie o niej ją kształtuje? Czy kiedykolwiek w waszym życiu było tak, że np. marzyliście o czymś bardzo intensywnie i to się spełniło? Na ogół tak sie nie dzieje, a jak już to przez przypadek. Same jednak posiadanie marzeń to posiadanie celów, a skupiając się na ,,tu i teraz" możemy do nich dążyć. Z drugiej strony jednak same marzycielstwo rzadko przynosi rezultaty o których myśleliśmy.

No dobra, a więc już sobie udowodniliśmy że bycie  tu i teraz jest korzystniejsze nic wieczne bycie ,,gdzieś indziej". A teraz jak nauczyć się być tu i teraz? Właśnie nauka systematycznej medytacji, pozwala zrozumieć ten proces i odczucia jakie w trakcie medytacji powstają. Dzięki temu, będziemy umieli poszerzać naszą medytacje na wszystkie inne dziedziny naszego życia. Przez co nasze życie stanie się bardziej świadome... a wkrótce ta świadomość przekroczy wszystkie nasze granice, i staniemy się świadomi swojego ISTNIENIA. (o tym później)

Gdy już usiądziemy do medytacji na te 20 minut dziennie, postarajmy się by to była chwila poświęcona tylko byciu tu i teraz. Zamknijmy wiec nasze laptopy, wyciszmy telefony, zamknijmy drzwi, wybierzmy najlepiej chwile gdy jest spore prawdopodobieństwo że nikt nam nie przeszkodzi. Pozycja  w której będziemy medytować nie jest istotna bo można medytować w każdej wybranej przez was pozycji, gdyż tak jak powiedziałam medytacja to stan a nie czynność. Jednak żeby nauczyć się przeciągać ten stan na 24 godziny doby, my wybieramy te 20 minut w ciągu doby by zrozumieć to doświadczenie. Także pozycja jest dowolna, ale najlepiej by nie była zbyt wygodna, ale też niezbyt niewygodna. Dlatego jeśli nie jesteście rozciągnięci to nie musi być pozycja lotosu czy półlotosu. Niektórzy lubią medytować na leżąco, ale z własnego doświadczenia powiem że łatwiej wtedy usypiać i trudniej się skupić. Dlatego ja na ogół siadam po turecku, w ten sposób wiem że będzie mi stosunkowo wygodnie, ale też nie na tyle by zacząć usypiać. Jest to chyba najlepsza pozycja dla początkujących, i nie tylko. Kręgosłup powinien być wyprostowany, jeśli jednak macie z tym problem do nie dekoncentrujcie się tym za bardzo. Medytacja bowiem to bardziej kwestia umysłu a nie ciała fizycznego, więc lekko wykrzywiona pozycja nie sprawi że będzie nieefektywna. Natomiast chodzi tu też o to by nie utrwalać złej pozycji, dlatego od czasu do czasu jeśli np. się garbicie, poprawiajcie swoją pozycje. Ale nie myślcie o tym wciąż.

Pierwsze minuty warto potraktować jako wprowadzenie do relaksacji i ogólnie medytacji. Weźmy więc kilka głębokich wdechów i wydechów, spróbujmy w ten sposób wypchnąć z nas stres i lęk który nam towarzyszy, można to zrobić wizualizując sobie stres jako ciemny dym wychodzący z nas za każdym wydechem. Każdy wdech natomiast napełnia nas jasną, ciepłą energią uzdrawiania i miłości, co nas harmonizuje i uspokaja. Gdy trochę się uspokoimy, możemy dać intencje która będzie kierować naszą medytacją (choć nie jest to konieczne). Na przykład możemy medytować by oczyścić się z negatywnych emocji i nauczyć się lepiej je kontrolować. Lub możemy medytować by nauczyć się sprawniejszej komunikacji z innymi, co wpłynie na nasze relacje z innymi. Ja jednak na ogół wybieram bardzo ogólną intencje, wierząc że moja wyższa jaźń sama wie co jest dla mnie najlepsze. Dlatego medytuje w intencji oczyszczenia, harmonizacji, i zwiększenia potencjału mojej istoty.

Po takim wstępie rozpoczyna się coś co mogę nazwać pierwszą fazą medytacji. Możemy w tym czasie skupiać się wciąż na oddechu, który jednak powinien stawać się bardziej automatyczny a nie wymuszony. Powinniśmy go obserwować, a nie kontrolować. W tym czasie do naszego umysłu będzie wpadać wiele myśli, nie bójmy się ich i nie denerwujmy się na nie. Tak jak powiedziałam, są one częścią naszej istoty, ważne jednak by umieć ,,przywołać się do porządku" gdy staniemy się ich świadomi. Dlatego ilekroć poczujesz ze twój umysł uciekł do jakiegoś innego świata niż ten gdzie się teraz znajdujesz, to po prostu zakończ ten proces i znowu skup się na oddechu. Jeśli nie chcecie się koncentrować na oddechu możecie też koncentrować się na swoim ciele. Możecie świadomie relaksować swoje ręce, nogi, tułów i głowę coraz bardziej. Obserwujcie jak wasze ciało zaczyna się odprężać, i pozwólcie sobie także na taki odpoczynek. Nie myślcie wtedy o niezałatwionych sprawach ani problemach rodzinnych. Po prostu bądźcie tu i teraz.

Tak na prawdę możecie kontrolować się prawie na wszystkim. Nawet na ciemności pod waszymi powiekami. Ważne by skupić na tym uwagę, i by to nas uspokajało. Jeżeli nie możecie na zbyt długo wytrzymać w takiej koncentracji, i powoli rodzi to w was frustracje, to przejdźcie do wizualizacji. Możecie wizualizować to o czym wam już pisałam, lub inne rzeczy które wywołają w was pozytywne emocje i wyrzucą frustracje. Gdy już się uspokoicie i poczujecie się lepiej, wróćcie do koncentracji.

Potem nadchodzi faza głębokiej relaksacji. Możecie mieć wrażenie że nie czujecie swoich palców u rąk, i powoli czujecie coraz mniej swój cały organizm. Ja wtedy nieraz słyszę w głowie coś w rodzaju brzęczenia (to zmiana fal mózgowych na takie przypominające sen, to nic strasznego i nie musicie się tego bać). Pozwólcie sobie na obserwacje swojego stanu teraz. Może Wam wydać się to dziwne, że jesteście w stanie być tak spokojni. Ale jest to jak najbardziej naturalny stan. Jeżeli czujecie że usypiacie, to za każdym razem gdy staniecie się tego świadomi, skoncentrujcie się na oddechu lub czymkolwiek innym. Możecie też w tej fazie stosować wizualizacje, a nawet czuć przepływającą przez was energie. Na początku jest to subtelne uczucie, ale wraz z pogłębianiem tej fazy może być coraz intensywniejsze.

Tak na prawdę nie ma sensu się tu rozpisywać, każda medytacja musi być na swój sposób intuicyjna, ale oparta na podobnych zasadach. Ja Wam je przedstawiłam, i teraz nie pozostaje nic innego jak spróbować ;)  O dalszych etapach w medytacji, i odczuciach które mogą się pojawić w trakcie niej, opowiem Wam później ;)

Meditation by snatti89
Meditation by snatti89 in deviantart.com


POLECANE:

Fakty i mity o medtyacji [TUTAJ]
Transformacja Ego [TUTAJ]

Komentarze

Popularne posty